Bir hoparlörünüzde Opeth, bir hoparlörünüzde Dream Theather çalıyorsa; ortada duyulan şeye Barren Earth denir
Akif Özbent
Barren Earth, Opeth ve Dream Theather tarzı grupları seven ve Death Metalin biraz daha yumuşak yüzünü tanımak isteyenler için güzel bir Progressive Melodic Death Metal grubu. Neredeyse bütün şarkılarında bu iki grubun etkisini hissetmek mümkün.Bu gruplara kıyasla daha fazla vokal ve klavye efektlerine ağırlık veriyorlar ve sonuç olarak yumuşak ve akıcı bir müzik sunuyorlar.
Son albümleri olan “A Complex of Cages” da bu kalıba tamamıyla uyuyor. Albümün uzunluğu bir saat ve dokuz şarkıdan oluşuyor. Şarkılar dinlerken asla kendilerinden bıktırmıyor ancak albüm süresi boyunca dinleyicinin dikkatini tam olarak kendine çekemiyor. Tarz ve tema olarak şarkılar birbirine fazla benzer olduğu için albüm bir süre sonra sıkıcılaşabiliyor. Yine de birkaç şarkı aklınızda kalıyor ve o şarkıları yeniden dinlemek istiyorsunuz.
Önceki albümlerine göre müziklerini biraz daha yumuşatmışlar ve bazı şarkılarına oryantal perküsyonlar ve psychedelic öğeler eklemişler. Zaten yeterince akıcı olan bir grubun şarkılarını çok fazla yumuşatması benim açımdan işi biraz sıkıcı hale getirse de tarzı sert bulan dinleyiciler için güzel bir seçenek olabilir. Farklı perküsyon ve klavye kullanımı şarkıları az da olsa ilginçleştirse de kullanım şekli çok da yaratıcı değil ve şarkılara katkısı az. Yine de psychedelic veya oryantal tarz sevmeyen dinleyicilerin kulağına batacak kadar da bollar.
Albümün teması ve sözleri genel olarak soyut bir karanlık üzerinden ilerliyor olsa da bu karanlığın içinde her zaman hareket ve huzur motifleri de katılmış. Dinleyici bu albümü dinlerken zaman zaman hüzünlenip bazen sinirleniyor olsa da insanı depresif bir havaya sokacak bir albüm değil, daha çok duygularını sizinle paylaşıp onları dışarı vuran bir albüm.
Şarkılarda müzikal açıdan ortalama bir metal müziğe fazla yumuşak kaçacak hatta pop denilebilecek melodiler kullanılıyor. Bu da büyük ihtimalle grubun kurucusu olan bass gitaristin (Olli-Pekka Laine) etkisiyle oluyor, zira kendisi bu tarz melodileri bolca kullanan Amorphis adlı grupta da çalmakta. Ayrıca şarkılar bazen aşırıya kaçacak miktarda clean vokal barındırıyor. Bu clean vokal bol bol back vokalle besleniyor ve bu vokal kullanımının death metalle birleşimi grubun vurucu özelliği haline geliyor. Yine de şarkılar sertleştikleri zaman tarzın hakkını veriyor. Özellikle gitar sololar bütün şarkılarda muhteşem ve size melodic death metal dinlediğinizi hatırlatıyor. Ayrıca şarkılarda progressive ve death metal riffleri (kullanıldıkları yerlerde!) gayet sağlam bir şekilde şarkıyı taşıyor.
Albüm genel olarak başarılı ve yaratıcı bir albüm. Grup ise oldukça özgün bir müzik icra ediyor. Eğer Progressive ve Death Metal tarzlarını seviyorsanız, Death Metal size çok sert veya Progressive Metal size çok temiz kaçıyorsa, veya bol bol back vokal seviyorsanız bu albüm kesinlikle size göre.